Hestiasula brunneriana
Nazwa łacińska: |
Hestiasula brunneriana |
Nazwa polska: |
 - |
Nazwa angielska: |
 Brunners boxer mantis |
Nazwa niemiecka: |
 - (IGM No. 109) |
Wygląd: |
H. brunneriana posiadają płaskie i bardzo szerokie uda, które od wewnątrz są wybarwione na kolor pomarańczowo-czerwony. Skrzydła u imago są koloru zielonkawego. |
Typ terrarium: |
Tropikalne |
Temperatura °C: |
W dzień 25-30°C, w nocy nie niżej niż 20°C |
Wilgotność powietrza %: |
W dzień 50-70%, w nocy nie niżej niż 60-70%. |
Wielkość terrarium: |
10x10x15cm |
Występowanie: |
Południowa Azja. |
Żywienie w niewoli: |
Polecane są małe owady latające i biegające, takie jak: D. melanogaster, D. hydei, młode imago barciaka mniejszego, muchy, małe karaczany i świerszcze. |
Biotop:: |
np. Drzewa, Krzewy, Skały itp, xxx nad poziomem morza itp |
Wielkość samca: |
ok. 2,5 cm |
Wielkość samicy: |
ok. 3 cm |
Długość życia: |
Samiec: 4-5 miesięcy (ok. 2 miesiące jako imago), Samica: 5-6 miesięcy (ok. 3 miesiące jako imago) |
Aktywność: |
Dzienna |
Hodowla grupowa: |
Tak. Modliszki komunikują się między sobą i kanibalizm wśród larw zdarza się sporadycznie. Sugeruje się jednak rozdzielenie osobników imago, gdyż samice produkujące dużą liczbę kokonów są żarłoczne. |
Trudność hodowli: |
Gatunek łatwy w hodowli |
Odnośnik do opisu: |
Hestiasula brunneriana |
|
Nazwa łacińska: |
Hestiasula brunneriana |
|
Nazwa polska: |
brak |
|
Rozmiary: |
ok. 3 cm |
|
Temperatura: |
28 - 32 st C |
|
Wilgotność: |
50-60% |
|
Terrarium: |
15x15x15 |
Królestwo: Animalia
Typ: Arthropoda
Gromada: Insecta
Rząd: Mantodea
Rodzina: Hymenopodidae
Rodzaj: Hestiasula
Gatunek: Hestiasula brunneriana
Występowanie:
Azja południowa, Indie i Cejlon
Biotop: Wilgotne lasy tropikalne
Wygląd:
Mało atrakcyjny, larwy czarne, poźniejsze stadia brązowe. Posiadają duże odnóża chwytne przez co zaliczane są do tzw. boxer mantis.
Rozmiar:
Obie płcie około 3 cm
Terrarium:
Temperatura na poziomie 25 - 30 st C, w nocy nie poniżej 24.
Modliszki te trzymamy typowo na sucho, do tej pory nie zauważyłem aby chociaż raz boxery spijały wodę jak to się ma w przypadku innych modliszek. Zdecydowanie 50-60 % wilgotności wystarcza. Jedynie możemy zwiększyć wilgotność przy nimfach L1-2 , wtedy możemy się pokusić o wilgotność 70 % ale nie więcej.
Terrarium dla grupy dorosłych modliszek :
od 15x15x15 do 20x ze względu na mały rozmiar omawianych owadów.
Pożywienie:
Hestiasula jest owadem pochodzącym z Azji, ich głównym pokarmem są owady latające i takowy pokarm jest dla nich najlepszy. Można spróbować podawać świerszcze bądź karaczany, u mnie jednak nie zaobserwowałem większego zainteresowania. L1 spokojnie radzą sobie z d.melanogaster, od L3 możemy podawać aż do sub imago d.hydei. Zdarza się że dorosłe samce tego gatunku gustują w d.hydei aż do postaci imago.
Rozmnażanie:
Cykl rozmnażania należy chyba do najprostszych z możliwych. Jeżeli owady dobrze przejdą ostatnią wylinkę , dopuszczamy samca do samicy po pełnym tygodniu od ostatniej wylinki samicy. Czemu akurat minimum tydzień ? Powodem jest tempo rozwoju owada, samica jest zasadniczo gotowa do kopulacji po 3-4 dniach ale nie jest to jeszcze w pełni wykształcony płciowo owad. Jeżeli nawet uda się nam zapłodnić samicę, przewidywany "hatch rate" będzie niższy aniżeli w przypadku zapłodnienia starszej samicy. W myśl zasady " Im starsza, tym lepsza"
Samice składają do 18 oothek, ostatnie 2-3 szt. są już nie zapłodnione. Z kokonów w naturze lęgnie się do 45-50 nimf, w niewoli, przy braku chowu wsobnego , najlepszy rzut wynosił u mnie 41 nimf.
Dodatkowe informacje:
U tego gatunku możemy zaobserwować komunikację między osobnikami! Odbywa się ona poprzez poruszanie odnóżami chwytnymi i czułkami. Występuje - przynajmniej u mnie - duża śmiertelność młodych. Malutkie modliszki łatwo padają.
Owady mogą być generalnie trzymane razem jednak występuje ryzyko kanibalizmu. Wbrew temu co rozpowiadają nie które osoby H. bruneriana nie jest całkowicie pozbawionym agresji gatunkiem. Samce tak samo kończą swój żywot po kopulacji w kleszczach samicy jak i w przypadku innych gatunków. Zalecam trzymać razem do stadium L4, potem rozdzielić i łączyć już gotowe do rozrodu osobniki.
Wzbrania się trzymania dwóch lub więcej samców razem.
Opis made by Pasterz na podst. doświadczeń własnych i zagranicznych stron modliszkarskich. Poprawki K_and_B.
